Hans Dresden: ‘Bij de overgang naar de SVB per 1 januari 2011 worden het bestuur en de raadskamers van de PUR omgevormd tot één College met 9 raadsleden. Tot nu toe hebben we als raadsleden altijd over individuele zaken beslist, het beleid gevormd en advies uitgebracht, maar nu komen er ook bestuurlijke taken bij. Gelukkig blijft de kennis behouden met de raadsleden die meegaan. Naast bestuurlijke taken beslist het College straks op aanvragen van nieuwe cliënten, stelt het beleid vast en adviseert de SVB bij aanvragen waar het beleid niet in voorziet. Mijn specifieke taak als voorzitter is om leiding te geven aan het College, vergaderingen voor te zitten en er op toe te zien dat alles goed gaat.’

‘Met elkaar beschikken de raadsleden over veel expertise in het toepassen van de wetten voor verzetsdeelnemers en oorlogsgetroffenen. Zolang het nog mogelijk is, zijn we wettelijk verplicht met raadsleden te werken die de verschillende doelgroepen vertegenwoordigen en de oorlog aan den lijve hebben ondervonden. In de toekomst zullen de raadsleden uiteraard bestaan uit deskundigen met veel historische en juridische kennis, die niet meer zelf de oorlog hebben meegemaakt. We opereren altijd in teamverband, want het zijn vaak ingewikkelde beslissingen over wie er recht heeft op financiële ondersteuning en wie niet. Regelmatig moeten we wikken en wegen, in welk geval spreken we van bijzondere solidariteit en heeft de aanvraag nog met de oorlog te maken en waar gaat de aanvraag over de gewone dingen des levens. Bij kosten door gezondheidsklachten die zijn ontstaan door de gebeurtenissen waar de wetten voor bedoeld zijn, wordt financiële ondersteuning geboden.’

‘Oud-staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, Jet Bussemaker, zei eerder over de overgang naar de SVB: “Voor cliënten is het van belang dat ze zo min mogelijk van de organisatorische veranderingen zullen merken.” Dat is ook mijn streven. Daarom heb ik samen met de SVB-kwartiermaker, Matt Kemp, de weg voorbereid om de overgang van de werkzaamheden van de Pensioen- en Uitkeringsraad zo soepel mogelijk te laten verlopen. Mijn kwartiermakersrol was niet altijd even gemakkelijk; ik moest besluiten nemen over hoe we het werk concreet gaan vormgeven bij de SVB. Het vereiste een nauw samenspel om nu en in de toekomst cliënten door middel van maatwerk te geven waar ze recht op hebben. We moeten elkaar de tijd geven om als organisaties naar elkaar toe te groeien, zonder de eigenheid te verliezen.’

‘Ik heb alle vertrouwen dat samenwerken met de SVB de juiste keuze is. Er gaan iets meer dan honderd ervaren medewerkers mee naar de Sociale Verzekeringsbank en zij zullen de komende jaren het werk voor onze cliënten blijven doen. Omdat ik uit de doelgroep van vervolgingsslachtoffers kom, kan ik me goed verplaatsen in de mensen voor wie wij werken en die betrokkenheid motiveert mij enorm om de komende jaren mede bij te dragen aan een goede uitvoering van de oorlogswetten.’

Interview: Ellen Lock, SVB/PUR-cliëntenblad Aanspraak, december 2010.